Πριν λίγες μέρες μας θύμισε κάποιος αναγνώστης τη θέση της Ένωσης Γονέων Κορδελιού-Ευόσμου για τις χορηγίες της Coca-Cola και για τις πύρινες ανακοινώσεις που εξέδιδε εναντίον της πολυεθνικής πριν από ένα χρόνο. Σε αντίθεση με την ανακοίνωση της Ένωσης Γονέων πριν από ένα χρόνο, την οποία ο αναγνώστης απέστειλε και την δημοσιεύσαμε, παραμένει σε σελίδα κοινωνικής δικτύωσης της Ένωσης Γονέων η έκκληση διευθυντή σχολείου του δήμου μας προς τους χρήστες του διαδικτύου, να ψηφίσουν το δικό του σχολείο διαδικτυακά, ώστε να είναι αυτό που θα βαφεί! Στην συγκεκριμένη μάλιστα δημοσίευση υπάρχει κάποιο σχόλιο που λέει ότι δημοκρατικά οι γονείς του σχολείου αποφάσισαν να συμμετέχουν στη συγκεκριμένη δράση της Coca-Cola!
Δεν θα σχολιάσουμε, τουλάχιστον στην παρούσα στιγμή, τίποτα από τα παραπάνω, αλλά επειδή οι καιροί είναι δύσκολοι και οι μέρες πονηρές θα αναρωτηθούμε τα παρακάτω και την απάντηση ας την δώσει ο καθένας στον εαυτό του, στον περίγυρό του και πάνω απ’ όλα στα παιδιά του:
– Δουλειά ενός δασκάλου είναι να διαπαιδαγωγήσει τους μαθητές του μαθαίνοντάς τους ότι η βαφή του σχολείου τους είναι υπόθεση μιας πολυεθνικής, που πέταξε στο δρόμο τους γονείς τους κλείνοντας το εργοστάσιό της στο βωμό του ακόμα μεγαλύτερου κέρδους ή να τους διδάξει ακεραιότητα, αγωνιστικότητα, ώστε να χτίσουν μια άλλη κοινωνία όπου το σχολείο και η παιδεία δεν θα είναι υπόθεση καμίας πολυεθνικής, αλλά θα είναι δωρεάν δημόσιο αγαθό;
– Εάν μέσα στην καταιγίδα της ανέχειας και της εξαθλίωσης, μαζευτούν δημοκρατικά και ψηφίσουν οι κάτοικοι μιας πόλης ή ενός χωριού να πετάξουν στον Καιάδα τους ανάπηρους, θα πρέπει η βούληση των πολλών να γίνει σεβαστή και να μην αντιδράσει κανένας σε μια τέτοια διαδικασία;!
Ας μην βιαστεί κανένας να πει ότι η παραπάνω σύγκριση είναι υπερβολή και αυτό δεν πρόκειται να συμβεί ποτέ! Από το να πετάμε στον Καιάδα την εργασία και συνεπώς τη ζωή του διπλανού, αποδεχόμενοι την ασύδοτη δράση μιας πολυεθνικής, νίπτοντας τας χείρας μας και συμμετέχοντας στη διαδικασία αποδοχής χορηγιών από την ίδια πολυεθνική, μέχρι την ρίψη στον Καιάδα των ίδιων των εργατών της πολυεθνικής, η απόσταση δεν είναι δα και τεράστια!
Άλλωστε ζούμε στον τόπο που το περήφανο «ΟΧΙ» του δημοψηφίσματος, εν μία νυκτί μεταμορφώθηκε από τους ταγούς της εξουσίας σ’ ένα τεράστιο «ΝΑΙ»!