Στο αρχείο έστειλε ο εισαγγελέας την υπόθεση σε βάρος του πρώην διευθυντή της τεχνικής υπηρεσίας του δήμου, ο οποίος κατηγορήθηκε για προσπάθεια πώλησης ενός μάτσου παλιοσίδερων, το οποίο ορισμένοι το «βάφτισαν» JCB, γιατί τέτοιο ήταν κάποτε όταν δεν είχε καταντήσει παλιοσίδερα και έστησαν ολόκληρη σκευωρία σε βάρος του, προσπαθώντας να δημιουργήσουν την εντύπωση ότι προσπαθούσε να αποκομίσει κέρδος από αυτήν την ιστορία. Διέρρεαν μάλιστα προς την κατεύθυνση αυτή αστρονομικά ποσά για την αξία των παλιοσίδερων!
Το σκεπτικό του εισαγγελέα είναι ότι το συγκεκριμένο μηχάνημα δεν συνοδευόταν από κανένα νομιμοποιητικό έγγραφο (άδεια κυκλοφορίας), πράγμα που καθιστούσε ανέφικτη την εφαρμογή της προβλεπόμενης και τυπικά παραδεκτής διοικητικής διαδικασίας απόσυρσής του, ενώ η αδυναμία τήρησης της διαδικασίας εκποίησής του ως άχρηστου υλικού προσέκρουε στο γεγονός του μη ορισμού και λειτουργίας σχετικής επιτροπής. Η αξία του JCB εκτιμήθηκε στα 153€ και όχι στα δεκάδες χιλιάρικα που μερικοί διέσπειραν στην κοινωνία του δήμου!
Η αναφορά του εισαγγελέα λέει ότι δεν στοιχειοθετείται απιστία σε βάρος του διευθυντή για παράνομη ιδιοποίηση του συγκεκριμένου κινητού πράγματος, παρά αντιθέτως προκύπτει ότι οι ενέργειες που έγιναν ήταν για να καθαριστεί το εργοτάξιο του δήμου από το συγκεκριμένο απολύτως μη λειτουργικό μηχάνημα. Η εισαγγελική αναφορά καταλήγει ότι ουδεμία άδικη, αξιόποινη και ποινικώς κολάσιμη πράξη στοιχειοθετείται και ακολούθως η κρινόμενη μήνυση τυγχάνει αβάσιμη.
Με τον τρόπο αυτό κλείνει μια ιστορία σε βάρος του πρώην διευθυντή της τεχνικής υπηρεσίας του δήμου, αλλά δυστυχώς δεν τελειώνει ούτε η δική του ταλαιπωρία, ούτε η ταλαιπωρία δεκάδων υπαλλήλων του δήμου, ούτε τελικά του ίδιου του δήμου, από τις πράξεις ορισμένων «καλοθελητών» οι οποίοι με τις καταγγελίες τους, ανώνυμες και επώνυμες, σε βάρος συναδέλφων τους, προσπαθούν να δικαιώσουν όλους όσους χαρακτηρίζουν τους δημόσιους υπάλληλους ως τεμπέληδες και λαμόγια! Δυστυχώς η κατάσταση που επικρατεί στο κίνημα αφήνει τέτοιου είδους «συνδικαλιστές» να αλωνίζουν και δεν τους στέλνει άπαξ δια παντός εκεί που τους αξίζει, στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, για να μαθαίνουν οι γενιές που θα έρθουν πως κάποτε υπήρξαν κάτι πλάσματα που αντί να καταγγέλλουν τους εργοδότες τους, το αστικό κράτος, που ξεζούμιζε τους υπαλλήλους, δημόσιους και ιδιωτικούς, εκείνοι επιδίδονταν στο παιχνίδι της εξόντωσης των συναδέλφων τους και δη αυτών που δεν έλεγαν να σκύψουν το κεφάλι, αυτών που αγωνίζονταν κόντρα στο ρεύμα.
Στο χέρι του λαού και στη συγκεκριμένη περίπτωση των δημοτικών υπαλλήλων του δήμου είναι να βγάλουν τα συμπεράσματά τους και να αποδώσουν τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ.