Τη λογική της αναγνώρισης «συνοριακών διαφορών» με την Τουρκία και την επίλυσή τους στο Δικαστήριο της Χάγης επαναφέρει ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης σε άρθρο του, στην εφημερίδα «Τα Νέα» για τα 20 χρόνια από τη Σύνοδο της ΕΕ στο Ελσίνκι, όπου η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αποδέχθηκε την ύπαρξη διαφορών στα ελληνοτουρκικά, πέραν δηλαδή της μόνης διαφοράς για την υφαλοκρηπίδα.
Χαρακτηριστικά στο κείμενο των συμπερασμάτων της Συνόδου του Ελσίνκι στις 10 Δεκέμβρη του 1991 αναφέρεται για τις υποψήφιες χώρες προς ένταξη, μεταξύ αυτών και η Τουρκία, πως η ΕΕ «παροτρύνει τα υποψήφια κράτη να καταβάλουν κάθε προσπάθεια για την επίλυση κάθε εκκρεμούς συνοριακής διαφοράς και άλλων συναφών θεμάτων». Καλεί επίσης «να φέρουν τη διαφορά ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου» και έθετε χρονικό ορίζοντα «το αργότερο στα τέλη του 2004, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θα επανεξετάσει την κατάσταση ως προς κάθε εκκρεμή διαφορά».
Με βάση αυτό το κείμενο η κυβέρνηση Σημίτη, επί της ουσίας, αναγνωρίζει το δικαίωμα της Τουρκίας να εγείρει θέμα «συνοριακών διαφορών» με την Ελλάδα που πρέπει να επιλυθούν στη Χάγη.
Ο Κώστας Σημίτης με το άρθρο του υποστηρίζει ότι πρόκειται για «μια επιτυχία που δεν ολοκληρώθηκε» διότι μετά το 2004 «η τότε νέα ελληνική κυβέρνηση τελικά δεν έδωσε συνέχεια», αναφερόμενος στην κυβέρνηση της ΝΔ επί Κώστα Καραμανλή. Γράφει ότι επιτυχία ήταν πως η Τουρκία ως υποψηφία προς ένταξη στην ΕΕ «θα έπρεπε σε εύλογο χρονικό διάστημα, να επιλύσει τις τυχόν συνοριακές ή άλλες διαφορές της με τα κράτη – μέλη στη βάση στη βάση των αρχών του Διεθνούς Δικαίου, συμπεριλαμβανομένης και της προσφυγής στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, εφόσον δεν επερχόταν συμφωνία σε εκκρεμείς διαφορές». Ο Κ. Σημίτης με σαφή τρόπο κάνει λόγο για «διαφορές» που πρέπει να εκδικαστούν στην Χάγη, αν δεν διευθετηθούν νωρίτερα.
Η εφημερίδα έχει πρωτοσέλιδο τίτλο: «Για όλα φταίει ο Καραμανλής».
Σε δήλωση του ο Κ. Σημίτης αναφέρει πως «το σημερινό άρθρο μου στην εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ” έχει τίτλο “μια επιτυχία που δεν ολοκληρώθηκε” και αναφέρεται στη συμφωνία του Ελσίνκι» και προσθέτει ότι «προσωπικοί χαρακτηρισμοί για πολιτικούς, όπως εκείνος που αναφέρεται στην πρώτη σελίδα της εφημερίδας, μου ήταν πάντα ξένοι».