Οι καταγγελίες σε βάρος αιρετών και εργαζομένων του δήμου Κορδελιού Ευόσμου ξεκίνησαν το 2013, αφού δηλαδή είχαν ήδη ψηφιστεί το πρώτο και το δεύτερο μνημόνιο, είχαν κοπεί ο 13ος και ο 14ος μισθός στο δημόσιο, είχαν τσακιστεί επιδόματα και πετιόνταν έξω ειδικότητες από τα βαρέα και ανθυγιεινά. Την ώρα δηλαδή που στους δήμους και σε ολόκληρη τη χώρα γινόταν χαμός με την επιβολή μνημονίων και μνημονιακών νόμων, υπήρχαν συνδικαλιστές οι οποίοι κατήγγελλαν αιρετούς και υπαλλήλους του δήμου για κακοδιαχείριση, για σκάνδαλα και άλλα παρόμοια.
Αναρωτιόμαστε αν αυτή είναι η δουλειά των συνδικαλιστών και μάλιστα μέσα στην αντάρα της μάχης, γιατί μάχη έδιναν τότε εργατικά σωματεία για να σκιστούν τα παλιά μνημόνια και για να μην περάσουν νέα. Τι είδους συνδικαλιστές ασχολούνται με καταγγελίες εις βάρος αιρετών και υπαλλήλων του δήμου τους, οι οποίες τελικά αποδεικνύονται και αβάσιμες, την ώρα που τα δικαιώματα των ανθρώπων που εκπροσωπούν καταργούνται το ένα μετά το άλλο από τις μνημονιακές κυβερνήσεις;
Ο Σύλλογος Εργαζομένων στους ΟΤΑ και στις Δημοτικές Επιχειρήσεις του νομού Θεσσαλονίκης σε ανακοίνωσή του τους αποκάλεσε «εργοδοτικούς συνδικαλιστές» και οι συγκεκριμένοι συνδικαλιστές τον μήνυσαν γι’ αυτή του την έκφραση. Εμείς δεν θα τους πούμε έτσι όχι γιατί τους φοβόμαστε, αλλά γιατί θέλουμε να αφήσουμε τους αναγνώστες να κρίνουν τι είδους συνδικαλιστές είναι. Θα θέσουμε όμως δύο ακόμα ερωτήματα και αυτά θα είναι τι είδους συνδικαλιστές είναι αυτοί που σέρνουν άλλους συνδικαλιστές στα δικαστήρια για έναν πολιτικό χαρακτηρισμό, γιατί πολιτικός είναι ο χαρακτηρισμός «εργοδοτικός συνδικαλιστής» και αν γνωρίζουν άλλους συνδικαλιστές στην Ελλάδα που μήνυσαν συναδέλφους τους γιατί τους είπαν «εργοδοτικούς συνδικαλιστές».
Οι στήλες της εφημερίδας είναι ανοιχτές και γι’ αυτούς τους συνδικαλιστές για να μας απαντήσουν και για να μας πουν την γνώμη τους.
Βασίλης Κιμ.