Στο βασίλειο της Δανιμαρκίας ένας από τους μεγάλους και τρανούς άρχοντες πιάστηκε για πολλοστή φορά με τη γίδα στην πλάτη, αυτήν τη φορά για ρευματοκλοπή. Ο συγκεκριμένος άρχοντας κάθε φορά που πιανόταν με τη γίδα στην πλάτη, αύξανε τον ρυθμό που κουνούσε το δάχτυλο στους άλλους παριστάνοντας τον εκπρόσωπο του πνεύματος και της ηθικής. Ήταν τόσο θρασύς ο συγκεκριμένος άρχοντας, ο άρχοντας της ρευματοκλοπής, που ξεχνούσε σε ποιους μπορούσε να κουνάει το δάχτυλο και σε ποιους όχι, σε ποιους μπορούσε να παριστάνει τον εκπρόσωπο του πνεύματος και της ηθικής και σε ποιους όχι. Νόμιζε ότι αν γκαρίξει δυνατά θα ξεχάσουν αυτοί στους οποίους γκάριζε ότι, εκτός των υπολοίπων, τον είχαν βουτήξει και για ρευματοκλοπή! Όμως οι άλλοι δεν ξεχνούσαν γιατί δεν ήταν ο πρώτος αρχοντικός γάιδαρος που γκάριζε για να καλύψει τις πομπές του…
Κόυνερ