Γέμισαν οι τηλεοπτικοί μας δέκτες από καθηγητάδες γιατρούς, οι οποίοι, παίρνοντας σοβαρό ύφος, μας εξηγούν ότι είναι καταστροφική για την οικονομία της χώρας η επιβολή γενικευμένης καραντίνας, ότι είναι ακόμα και παιδαγωγικά ορθό να υπάρχουν πολυμελείς και όχι ολιγομελείς αίθουσες διδασκαλίας, να μας λένε δηλαδή την άποψή τους για επιστημονικά πεδία άλλων, αλλά να μην μας λένε την άποψή τους για την Υγεία, να μην μας λένε δηλαδή ούτε κουβέντα για τα νοσοκομεία και τις δομές υγείας που έκλεισαν, να μην μας λένε κουβέντα για τις υποστελεχωμένες υπάρχουσες δομές υγείας. Περίεργα μας τα λένε οι καλοί γιατροί που εμφανίζονται στα Μέσα Ενημέρωσης και παριστάνουν τους οικονομολόγους και τους παιδαγωγούς, αλλά όχι τους γιατρούς.
Υπάρχουν βέβαια και οι άλλοι γιατροί. Αυτοί που λένε την άποψή τους για τη Δημόσια Υγεία, που ζητούν προσλήψεις υγειονομικού προσωπικού, που ζητούν να ανοίξουν τα νοσοκομεία που έκλεισαν, που ζητούν να εξοπλιστούν οι δημόσιες δομές υγείας με όλα τα απαραίτητα μέσα, που ζητούν να παρθούν όλα εκείνα τα μέτρα για να αντιμετωπιστεί και να περιοριστεί η πανδημία του κοροναϊού. Αυτούς τους βλέπουμε όλο και σπανιότερα στα Μέσα Ενημέρωσης. Τα Μέσα Ενημέρωσης, ως επί το πλείστον, δεν αναζητούν ιατρούς λοιμωξιολόγους ή ιατρούς άλλων ειδικοτήτων. Αναζητούν ιατρούς οικονομολόγους, ιατρούς παδαγωγολόγους ή για να ακριβολογήσουμε αναζητούν ιατρούς κυβερνητολόγους.
Ραφαήλ Βασιλειάδης