Κάποια διαβάζει μία εργασία. Αυτή η κάποια, με βάση αυτή την εργασία, θα χορηγήσει μεταπτυχιακό τίτλο στο συγγραφέα αυτής της εργασίας. Η εργασία αυτή, τρόπον τινά, αφορά την καταγωγή της οικογένειας. Αυτή που θα χορηγήσει λοιπόν τον τίτλο αφαιρεί από τη βιβλιογραφία τους Μόργκαν και Μπαχόφεν γιατί είναι παλιοί! Η βιβλιογραφία τους προέρχεται από τα μισά του 19ου αιώνα! Σύμφωνα με το πρωτόκολλο συγγραφής, λέειν η μανδάμ (το «λέειν» κατά τον Αγκόπ), η βιβλιογραφία πρέπει να είναι «φρέσκια»!
Δεν το ήξερα ότι η βιβλιογραφία είναι ψάρι και βρωμάει με το πέρας του χρόνου. Δεν το ήξερα πως δεν έχει σημασία η επικαιρότητα της βιβλιογραφίας, το αν έχει ξεπεραστεί ή όχι, αλλά έχει σχέση η παλαιότητά της! Έτσι μιλάμε για την καταγωγή της οικογένειας και αφαιρούμε από τη βιβλιογραφία τους Μόργκαν και Μπαχόφεν! Θα μπορούσαμε λοιπόν να μιλάμε για κοινωνιολογία και να αφαιρέσουμε τους Μπέικον και Βέμπερ! Άνετα! Αφού είναι παλιοί!! Θα μπορούσαμε να μιλάμε για οικονομία και να αφαιρέσουμε τους Κέυνς και Μαρξ! Θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί «φρέσκια» βιβλιογραφία που θα έγραφε ένα σωρό σαχλαμάρες, αλλά θα ήταν «φρέσκια».
Πόσο φυσιολογικοί λοιπόν μου φαίνονται οι εμβολιοκλάστες. Αυτοί τουλάχιστον δεν θα μοιράσουν ακαδημαϊκούς τίτλους. Αυτοί δεν θα δημιουργήσουν επιστήμονες με υψηλούς τίτλους. Αυτοί το πολύ πολύ να γίνουν δημοτικοί σύμβουλοι ή βουλευτές. Όχι ότι αυτό είναι λίγο! Αλλά όταν διδάκτορες αφαιρούν τους Μόργκαν και Μπαχόφεν από τη βιβλιογραφία ως παλιούς, γιατί να μην γίνουν βουλευτές οι μασκοκλάστες και οι εμβολιοκλάστες;! Άλλωστε και οι μεν και οι δε καλλιεργήθηκαν από την εξουσία γιατί βολεύουν.
Βολική είναι η κουβέντα και η αντιπαράθεση για το εμβόλιο του κορονοϊού. Έχουμε ξεχάσει τους μέχρι τώρα 4.500 νεκρούς από τον κορονοϊό, έχουμε ξεχάσει τις τραγικές ελλείψεις του συστήματος υγείας σε ανθρώπινο και υλικό δυναμικό, έχουμε ξεχάσει το χάλι των σχολείων και των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς, έχουμε ξεχάσει ότι δεν γίνονται μαθήματα γιατί τα παιδιά είναι στοιβαγμένα σε τάξεις κλουβιά, έχουμε ξεχάσει ότι πεθαίνουν υγειονομικοί από τον κορονοϊό και ο θάνατός τους δεν χαρακτηρίζεται εργατικό ατύχημα, έχουμε ξεχάσει ότι οι «ήρωες» υγειονομικοί δεν θα πάρουν δώρο Χριστουγέννων, έχουμε ξεχάσει πως η δουλειά των «ηρώων» υγειονομικών δεν χαρακτηρίζεται βαριά και ανθυγιεινή, έχουμε ξεχάσει ότι στους «ήρωες» υγειονομικούς το ρεπό δεν δίνεται με βάση την εργάσιμη ημέρα αλλά με βάση το 24ωρο, έχουμε ξεχάσει ότι εν μέσω πανδημίας συνεργεία με τη συνοδεία αστυνομίας κόβουν το ηλεκτρικό ρεύμα, έχουμε ξεχάσει ότι εν μέσω πανδημίας δικηγορικά γραφεία και δικαστικοί επιμελητές μοιράζουν δικόγραφα.
Βολικοί οι εμβολιοκλάστες, όπως βολικοί και οι διδάκτορες που δύνανται να ασχοληθούν, τρόπον τινά, με την καταγωγή της οικογένειας και δεν γνωρίζουν τους Μόργκαν και Μπαχόφεν και δεν μπαίνουν ούτε στον κόπο να ψάξουν ποιοι είναι.
Ραφαήλ Βασιλειάδης