Όταν θα τελειώσει αυτή η ιστορία του κορονοϊού, επιστήμονες που έχουν απομείνει να σέβονται τον εαυτό τους και την επιστήμη, επιστήμονες που σέβονται το πέρασμα του Αϊνστάιν από αυτόν τον κόσμο και δεν επιβεβαιώνουν εκείνο το περί της ανθρώπινης βλακείας που είπε, θα κάνουν μελέτες και θα αναδείξουν άλλες σπουδαίες πλευρές της ανθρώπινης συμπεριφοράς που έφερε στην επιφάνεια η πανδημία.
Οι μέρες που περνάμε μέσα στην πανδημία, στριφογυρίζουν στο μυαλό μου συνεχώς την ταινία «Η ομίχλη», βασισμένη σε μια νουβέλα του Στίβεν Κίνγκ. Οι ανθρώπινες συμπεριφορές ακριβώς εκείνην την ταινία μου θυμίζουν και καλά είναι να τη δουν όλοι. Φόβος, δεισιδαιμονία, άγνοια, πονηριά, κουτοπονηριά, αριβισμός, απανθρωπιά, παλιανθρωπιά, βλακεία, φέρνουν τους ανθρώπους σε μια ημιάγρια κατάσταση, όπου η επιστήμη και η πρόοδος πάνε περίπατο.
Η κατάσταση που ζούμε, κατά τη γνώμη μου, είναι χειρότερη από αυτήν που περιγράφει στην «ομίχλη» ο Στήβεν Κινγκ. Η κατάσταση είναι χειρότερη κι από την περιγραφή του Βάρναλη:
«Και συ, τσούλα των δήμιων, Επιστήμη,
της Αλήθειας εσχάτη τεφροδόχα,
και συ, πρόστυχη Πένα και ψοφίμι,
του βούρκου λιβανίζετε την μπόχα!»
Μια επιστήμη με καθηγητάδες της ιατρικής να φάσκουν και να αντιφάσκουν όχι ανάλογα με τις πιθανές διαδικασίες έρευνας της επιστήμης που στ’ αλήθεια μπορούν να δημιουργήσουν αντιφάσεις και αλλαγές στην αντιμετώπιση καταστάσεων, αλλά ανάλογα με τις βουλές της εξουσίας. Βάλε μάσκα, μη βάζεις μάσκα, βάλε διπλή μάσκα! Δεν κολλάει ο ιός στα σχολεία, κολλάει ο ιός στα σχολεία. Καθηγητάδες της ιατρικής που έχουν άποψη για τη σχέση της πανδημίας με την οικονομία, που έχουν άποψη για τη σχέση της πανδημίας με τις διαδηλώσεις, αλλά δεν έχουν άποψη για τη σχέση της πανδημίας με το Εθνικό Σύστημα Υγείας και την ενίσχυσή του. «Επιστήμη, της Αλήθειας εσχάτη τεφροδόχα»!
Μια Πένα πρόστυχη, σκέτο ψοφίμι που αντί να ελέγχει την εξουσία και να κουνάει το δάχτυλο στην εξουσία από την πλευρά των πολιτών, ελέγχει τους πολίτες και κουνάει το δάχτυλο στους πολίτες από την πλευρά της εξουσίας. Μια πένα που από τη μια μπορεί να αναδείξει το παραμικρό σφάλμα που θα κάνει ο κοσμάκης και να το παρουσιάσει σαν τεράστιο και από την άλλη να καλύψει το τεράστιο έγκλημα που θα κάνει η εξουσία και να μην το παρουσιάσει καθόλου. Μια πένα πρόστυχη, σκέτο ψοφίμι, που του βούρκου λιβανίζει την μπόχα. Πένα δημοσιογραφική, πένα διανοουμενίστικη, πένα καθηγητική. Διαλέγετε και παίρνετε. Και όσες πένες δεν είναι τέτοιες πρόστυχες, τις κατασπαράσσουν οι πρόστυχες πένες στον κόσμο του «κλέψε για να φας και άρπα για να έχεις».
Αντιεμβολιαστές, αντιμασκιστές, αντιεπιστημονιστές με σημαία τους τα μαντζούνια πατάνε πάνω στις αντιφάσεις της τσούλας Επιστήμης και σκορπάνε τις δεισιδαιμονίες τους και τις ψεκασμένες ιστορίες τους για να γυρίσουν τον κόσμο στις σπηλιές, γιατί μόνο στις σπηλιές μπορούν να βασιλεύσουν οι ίδιοι. Αξίζει να δει κανείς την «ομίχλη», αν δεν την έχει δει. Όλοι αυτοί οι μαντζουνολόγοι, που κραυγάζουν αντιεπιστημονικά και σκορπούν τα παραμύθια τους για τέρατα και σημεία, πρωταγωνιστούν στην «ομίχλη». Ανθρωπάκια που βρήκαν την ευκαιρία να γυρίσουν την ανθρωπότητα στην ημιάγρια κατάσταση ή αν τα καταφέρουν να τη γυρίσουν ακόμα και στην άγρια κατάσταση.
Από κοντά και άλλες συμπεριφορές που δεν περιγράφονται ούτε από τον Στήβεν Κινγκ, ούτε από τον Βάρναλη. Ίσως είναι ευκαιρία να προσεγγιστούν κοινωνιολογικά ή λογοτεχνικά ή και κοινωνιολογικά και λογοτεχνικά αυτή τη φορά. Αποστασιοποιούμαστε, κρατάμε τις αποστάσεις, πολεμάμε την πανδημία. Αλλά όλα αυτά… όποτε θέλουμε! Πολεμάμε την πανδημία αποστασιοποιούμενοι από όσους θέλουμε, αλλά δεν πολεμάμε την πανδημία μη αποστασιοποιούμενοι από όσους δεν θέλουμε να αποστασιοποιηθούμε. Πολεμάμε την πανδημία όπως μας είναι βολικό. Η πανδημία είναι μια καλή ευκαιρία, αφού μας το λένε και οι καλοί επιστήμονες τους οποίους ακούμε κατά το δοκούν των καλών αυτιών μας, για να εγκαταλείψουμε μόνο του και τον διπλανό μας, για να φέρουμε στην επιφάνεια αντικοινωνικές συμπεριφορές με την επιστημονική επίφαση του περιορισμού της πανδημίας. Μάλιστα η πανδημία είναι μια καλή δικαιολογία για να αποστασιοποιούμαστε από τους ίδιους ανθρώπους όποτε θέλουμε και να μην αποστασιοποιούμαστε από αυτούς τους ίδιους ανθρώπους όποτε δεν θέλουμε.
Η πανδημία του κορονοϊού έφερε στην επιφάνεια μια κατάσταση με πολλές παραμέτρους. Ας σταματήσει αυτή η γραφή εδώ. Αν γραφούν όλα εδώ, τι θα γραφτεί στη μελέτη; Αν αυτή η κατάσταση επιτρέψει να βγούμε από αυτήν ψυχικά υγιείς, θα δώσει στοιχεία για πολλές μελέτες και πολλές εργασίες. Μέχρι τότε ας δούμε την «ομίχλη» και ας προσπαθήσουμε να κρατήσουμε την ανθρωπιά μας και τη λογική μας, μήπως και μας βλέπει από πουθενά ο Αϊνστάιν και έχει ξεκαρδιστεί στα γέλια, μήπως και μας βλέπει από πουθενά ο Θεός και ρίξει φωτιά να μας κάψει για να απαλλάξει το σύμπαν από τη βλακεία μας, την απανθρωπιά μας και την παλιανθρωπιά μας.
Ραφαήλ Βασιλειάδης