Σαν σήμερα επαναπατρίστηκε ο ποιητής. Ο ίδιος δεν βίωσε τον επαναπατρισμό του.
Αποσπασματικές πληροφορίες υπάρχουν για την πολυτάραχη ζωή του. Η ζωή και η φυσιογνωμία του ποιητή είναι ένα αίνιγμα, το οποίο αρκετοί προσπάθησαν να λύσουν.
«Όλην την Oικουμένην σκεπάζουν σκοτεινά, ήσυχα, παγωμένα, τα μεγάλα πτερά της βαθείας νύκτας» και σαν οι στίχοι του ποιητή να γράφτηκαν αυτές τις ημέρες. «Iδού, η πλάκα σείεται… ιδού από τα χαράγματα του μνήματος εκβαίνει λεπτή αναθυμίασις κ’ εμπρός μου μένει» και με κοιτάει κατάματα και γνέφει να ακολουθήσω.
Μια μέρα σαν κι αυτή επαναπατρίστηκε ο ποιητής για να μας θυμίσει ότι «Nαι, κόπος ανυπόφερτος είναι η ζωή· η ελπίδες, οι φόβοι, και του κόσμου η χαραί και το μέλι σάς βασανίζουν», ενώ «Eδώ ημείς οι νεκροί παντοτινήν ειρήνην απολαύσαμεν, άφοβοι, άλυποι, δίχως όνειρα έχομεν ύπνον».
«Tώρα, τώρα τα χείλη μου δύνανται ‘να φιλήσουν του θανάτου τα γόνατα· ‘να στέψω το κρανίον του δύναμαι τώρα» και καθώς τα χείλη μου πλησιάζουν του θανάτου τα γόνατα να φιλήσουν, ψιθυρίζουν για τελευταία φορά «Αφ’ υψηλά όμως έπεσε, και απέθανεν ελεύθερος».
Μια μέρα σαν κι αυτή επαναπατρίστηκε ο ποιητής 91 χρόνια μετά το θάνατό του.
Κ. Νότνολ