Την ώρα που η πανδημία του κορονοϊού βρίσκεται σε έξαρση στην Ελλάδα, την ώρα που ο αριθμός των νεκρών από covid-19 έχει φτάσει τους 8.500 και θα αυξηθεί ακόμα περισσότερο, την ώρα που άνθρωποι περιμένουν διασωληνωμένοι εκτός Μονάδων Εντατικής Θεραπείας να βρεθεί κρεβάτι ΜΕΘ γι’ αυτούς, την ίδια ώρα κάποιοι που κατέχουν θέσεις αρνούνται να μιλήσουν για την ανάγκη στελέχωσης των νοσοκομείων και γενικά των υγειονομικών δομών, ενώ κάποιοι άλλοι λένε ότι δεν χρειάζεται να παρθούν άλλα μέτρα ενίσχυσης του Συστήματος Υγείας.
Ποιοι είναι όμως αυτοί που αρνούνται να πουν έστω και μισή κουβέντα για την ανάγκη θωράκισης και στελέχωσης των νοσοκομείων προκειμένου να σωθούν ανθρώπινες ζωές, προκειμένου να μην περιμένουν διασωληνωμένοι εκτός ΜΕΘ για να βρεθεί ένα κρεβάτι ΜΕΘ; Είναι αυτοί οι οποίοι, κατά πάσα πιθανότητα, δεν θα χρειαστεί να διασωληνωθούν εκτός ΜΕΘ, είναι αυτοί οι οποίοι θα καταλάβουν το κρεβάτι στη ΜΕΘ γιατί είναι χρήσιμοι για την κοινωνία και πρέπει να σωθούν οπωσδήποτε, είναι αυτοί που, κατά πάσα πιθανότητα, δεν θα βιώσουν τα χάλια του Συστήματος Υγείας, είναι οι άξιοι λόγω θέσης ή λόγω παράδων.
Η απαίτηση να ενισχυθεί το Σύστημα Υγείας, σε συνθήκες πανδημίας με ανθρώπους καθημερινά να αποδημούν εις Κύριον, είναι ζήτημα ανθρωπιάς. Σε τέτοιες συνθήκες με τόσους νεκρούς καθημερινά και με άλλους που δεν βρίσκουν ΜΕΘ ενώ τη χρειάζονται, όποιος θέλει να λέγεται άνθρωπος δεν μπορεί να μην μιλάει συνεχώς για την ανάγκη στελέχωσης των νοσοκομείων και όλων των υγειονομικών δομών.
Ραφαήλ Βασιλειάδης