Στις επτά σήμερα το πρωί η δυσοσμία έκανε κανονική έφοδο μέσα στα σπίτια. Από ένα παράθυρο, που βρισκόταν στην ανάκληση, η βρώμα του πετρελαίου πλημμύρησε το σπίτι μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα. Κατά τα άλλα η δυσοσμία έχει υποχωρήσει! Τι θα γινόταν δηλαδή εάν δεν είχε υποχωρήσει;
Τρέχεις να κλείσεις το παράθυρο και αντιλαμβάνεσαι ότι πλέον είναι αργά και πρέπει να ανοίξεις και τα υπόλοιπα με την ελπίδα ότι η δυσοσμία στην ατμόσφαιρα θα υποχωρήσει και κατά συνέπεια θα αεριστεί το σπίτι και θα ξεβρωμίσει. Ζεις, δηλαδή, με την ελπίδα ο Θεός να βάλει το χέρι του.
Οι κάτοικοι της περιοχής συνεχίζουν να ζουν με ριπές δυσοσμίας και πρέπει να είναι ευχαριστημένοι γιατί βρωμούσε μόνο από τις 7:00 μέχρι τις 8:00 και δεν βρωμούσε ολόκληρη την ημέρα ή για δύο ημέρες. Δυστυχώς με την πανδημία του κορονοϊού, αντί να αναδειχθεί το πρόβλημα της ρύπανσης του περιβάλλοντος, μιας και αυτά τα δύο θέματα συσχετίζονται σύμφωνα με μελέτες, υπήρξε μεγάλη ολιγωρία στην αντιμετώπισή του.
Φαίνεται πως η επόμενη ημέρα του κορονοϊού θα ξημερώσει για την περιοχή όχι μόνο με οξυμμένα τα οικονομικά και τα κοινωνικά προβλήματα, αλλά και με οξυμμένα τα περιβαλλοντικά προβλήματα.
Χαρίλαος Ταπαρίδης