Τη δεκαετία του 1970 η βάρβαρη παράσταση της αρκούδας χορεύτριας απαγορεύτηκε με νόμο. Έκτοτε η παράσταση συνεχίζεται με ανθρώπους. Όχι ότι όσο υπήρχαν αρκούδες χορεύτριες, δεν υπήρχαν και άνθρωποι σε ρόλο αρκούδας χορεύτριας.
«Μιαν αλυσίδα μου δένουν γύρω στο λαιμό, είμαι αρκούδα χορεύω γύφτικο χορό»! Κανονική αρκούδα χορεύτρια. Όσο μπορώ να χορεύω, να είμαι χρήσιμη αρκούδα, με ταΐζουνε κιόλας. Όχι υπερβολικά. Πρέπει να είμαι σχετικά ελαφριά για να σηκώνομαι εύκολα στα δυο μου πόδια στο άκουσμα του ντεφιού και να ανταποκρίνομαι στη λέξη «σήκω», την πρώτη από τις λέξεις του τραγουδιού «σήκω χόρεψε κουκλί μου» που χρησιμοποιείται για τις αρκούδες χορεύτριες.
Όσο χορεύω παράγοντας έργο, ο αρκουδιάρης μου δίνει φαγητό, μου δίνει ενίοτε και καφέ. Με καλοπιάνει κιόλας: «Καλημέρα Μάρκο. Τι κάνεις Μάρκο; Καλησπέρα Μάρκο. Έφαγες Μάρκο; Καληνύχτα Μάρκο. Θα χορέψεις και μεταμεσονύχτια σήμερα Μάρκο; Άντε πήγε η ώρα 4. Πάνε να κοιμηθείς Μάρκο, γιατί στις 7 πρέπει να ξαναχορέψεις». Όσο χορεύω και παράγω έργο ο αρκουδιάρης νοιάζεται για μένα. Είναι καλός αρκουδιάρης. Βέβαια, τον προηγούμενο αρκουδιάρη, για τον οποίον χόρευα, τον χαρακτήριζε παλιοτόμαρο γιατί θεωρούσε βαρβαρότητα το με βάζει να χορεύω αρκουδιάρικο χορό.
Αναρωτιέμαι καμιά φορά γιατί ο επόμενος αρκουδιάρης, έβριζε τον προηγούμενο αρκουδιάρη. Μάλλον έκανα λάθος. Δεν ήταν γιατί με λυπόταν και γιατί θεωρούσε βαρβαρότητα τον αρκουδιάρικο χορό μου. Ήταν γιατί έχανα δυνάμεις και δεν θα μπορούσα να προσφέρω σ’ αυτόν όσα θα ήθελε. Ο Μάρκος όμως όλα τα μπορεί. Δεν κουράζεται από τους προηγούμενους χορούς του, δεν κουράζεται από την αλυσίδα στο λαιμό, δεν κουράζεται από τον χαλκά στη μύτη. Χόρεψα για τον επόμενο αρκουδιάρη καλύτερα απ’ ότι είχα χορέψει για τον προηγούμενο. Τώρα τέλειωσε ο χορός μου.
Προσπαθώ να καταλάβω αν για όλα αυτά φταίει η γαϊδουριά του αρκουδιάρη. Δεν φταίει η γαϊδουριά του αρκουδιάρη. Φταίνε μόνο η ανθρώπινη απληστία και η ανθρώπινη αχαριστία; Ο αρκουδιάρης βάζοντάς σε να χορεύεις δεν το κάνει απλά για να κάνει τη δουλειά του, για να αποκομίσει κέρδος από τον χορό σου. Το κάνει για να αισθανθεί ότι ψήλωσε, αφού κατάφερε να σε βάλει να χορέψεις τον αρκουδιάρικο χορό. Μα δεν χρειαζόταν να σε βάλει να χορέψεις κανέναν αρκουδιάρικο χορό για να του δώσεις αυτό που ήθελε. Θα του το έδινες, αλλά πού να το καταλάβει ο αρκουδιάρης;!
Ο αρκουδιάρης για ένα εφήμερο κέρδος βασανίζει την αρκούδα για να σηκωθεί στα δύο και τον άνθρωπο για να πέσει στα τέσσερα. Ποιον; Τον άνθρωπο που τόσο κόπο έκανε για να σηκωθεί στα δύο! Όσο μάλιστα περισσότερο είναι το μυαλό αυτού του ανθρώπου που ο αρκουδιάρης μετατρέπει σε αρκούδα χορεύτρια, τόσο μεγαλύτερη είναι η χαρά του αρκουδιάρη. Σκέτη απογοήτευση…
Κ. Νότνολ