Παρακολουθώντας το Euro 2020 χωρίς φωνή εξασφαλίζεις τα νεύρα σου από διάφορες υπερεντάσεις και ασθένειες.
Χθες κατά τη διάρκεια του αγώνα μεταξύ της Πορτογαλίας και του Βελγίου, ένας Πορτογάλος παίχτης έκανε ένα σκληρό τάκλιν από πίσω με τα δύο πόδια σ’ έναν παίχτη του Βελγίου. Ο παίχτης του Βελγίου έπεσε κάτω σφαδάζοντας και ο διαιτητής χρέωσε τον παίχτη της Πορτογαλίας με κίτρινη κάρτα. Ο παίχτης της Πορτογαλίας άρχισε να χοροπηδάει διαμαρτυρόμενος, ενώ ο καλός Έλληνας σχολιαστής έκρινε ότι όχι μόνο δεν ήταν κίτρινη κάρτα, αλλά δεν ήταν και φάουλ!! Γιατί;! Γιατί ο Πορτογάλος παίχτης, πριν διαλύσει τον αντίπαλο, βρήκε την μπάλα! Ο Βέλγος παίχτης λίγη ώρα αργότερα αποχώρησε από το παιχνίδι εξαιτίας του σκληρού μαρκαρίσματος.
Εάν ήμουν στη θέση του διαιτητή:
- Θα χρέωνα με δεύτερη κίτρινη κάρτα τον παίχτη της Πορτογαλίας μόλις διαμαρτυρήθηκε και θα τον απέβαλα. Έτσι κι αλλιώς για το χτύπημα θα μπορούσε να δοθεί και απευθείας κόκκινη.
- Θα έδινα απευθείας κόκκινη στον καλό Έλληνα σχολιαστή για τα όσα είπε όσον αφορά το σκληρό μαρκάρισμα. Η αλήθεια είναι ότι λίγο αργότερα προσπάθησαν να ανασκευάσουν το απαράδεκτο σχόλιο και να σώσουν την κατάσταση, αλλά δεν σωζόταν με τίποτα καθώς ο Βέλγος αποχωρούσε κουτσαίνοντας.
- Θα παρέδιδα τη σφυρίχτρα και θα αρνιόμουν να διαιτητεύσω ξανά όσο υπάρχουν παίχτες που διαμαρτύρονται ακόμα και μετά από ένα τέτοιο χτύπημα και όσο υπάρχουν σχολιαστές που πιστεύουν πως ο αμυνόμενος αν ακουμπήσει πρώτα την μπάλα κατόπιν έχει δικαίωμα ζωής και θανάτου πάνω στον αντίπαλο!
Β.Χ.