«Οι περισσότεροι από εμάς, κάποτε συνδέαμε το Πάσχα με το σούβλισμα αθώων πλασμάτων και είναι λογικό, γιατί αυτό μας έμαθαν να κάνουμε. Σήμερα όμως, ξέρουμε ότι το κάθε ένα από αυτά τα ζώα, κάποτε είχε οικογένεια, φίλους και θέληση για ζωή (όπως έχουμε και εμείς). Ξέρουμε ότι τα θύματα αυτά, πάλεψαν με όλη τους την δύναμη να ξεφύγουν από το σφαγείο. Δυστυχώς, δεν είχαν καμία ελπίδα», είπε μεταξύ άλλων η Εριέτα Κούρκουλου Λάτση όπως γράφουν ειδησεογραφικές ιστοσελίδες και συνέχισε:
«Μακάρι να μπορούσα να μπω στα σφαγεία και να φωνάξω με όλη μου την δύναμη στους ανθρώπους που τραβούν το μαχαίρι… “Γιατί;” “Δεν βλέπετε τον φόβο τους;”, “Δεν ακούτε τις φωνές τους;”, Γιατί;;; Αυτό όμως δεν γίνεται… οπότε κάνω ό,τι μπορώ σαν άτομο».
Η κυρία Εριέτα Κούρκουλου Λάτση λοιπόν αν μπορούσε θα έμπαινε στο σφαγείο και θα φώναζε σ’ αυτούς που κρατούν το μαχαίρι «γιατί», αλλά δεν μπορεί να το κάνει. Καλά που δεν μπορεί να το κάνει γιατί εάν τύχαινε κάποιος εκδοροσφαγέας να είναι διαβασμένος και ψαγμένος θα της απαντούσε «γιατί ο όμιλος των ΕΛΠΕ πνίγει το δήμο Κορδελιού Ευόσμου στη δυσοσμία;». Ίσως μάλιστα να τη ρωτούσε «γιατί δεν φωνάζετε σ’ αυτούς που πνίγουν το δήμο Κορδελιού Ευόσμου στη δυσοσμία, να σταματήσουν να το κάνουν;» «Δεν βλέπετε την αγωνία των ανθρώπων που μεγαλώνουν τα παιδιά τους σ’ αυτό το περιβάλλον;» «Δεν ακούτε τις φωνές τους;»
Υποθέτουμε ότι η κυρία Εριέτα Κούρκουλου Λάτση δεν θα ρωτούσε τον εκδοροσφαγέα σε ποιον ανήκουν τα ΕΛΠΕ. Σίγουρα σε κάποιον που δεν έχει μετοχές σε σφαγείο που σφάζει αθώα αρνιά, αθώα γουρούνια και αθώα μοσχάρια. Το ερώτημα προς την κυρία Εριέτα Κούρκουλου Λάτση είναι εάν θα γίνουμε vegan σαν κι αυτήν επιλέγοντας να βρισκόμαστε στο στρατόπεδο της ενσυναίσθησης, του σεβασμού και της αγάπης χωρίς να τρώμε αθώα ζώα, θα μπορούμε να χωνέψουμε πιο εύκολα τη δυσοσμία αλλά και το κουτόχορτο;
Γ. Παπαδ.
Μήπως να εκφράσει την αγανάκτησή της και για τη δυσοσμία η κυρία Λάτση;