Η διεκδίκηση και η πάλη για σύγχρονη, φθηνή και ασφαλή συγκοινωνία είναι μέρος του αγώνα μας για τις σύγχρονες ανάγκες τονίζουν οι «Λαϊκές Επιτροπές» Θεσσαλονίκης σε ανακοίνωσή τους για την κατάσταση στον ΟΑΣΘ.
Ολόκληρη η ανακοίνωση είναι η εξής:
«Οι 2.300 εργαζόμενοι του ΟΑΣΘ παραμένουν απλήρωτοι σχεδόν 3 μήνες με το ύψος των απλήρωτων δεδουλευμένων να ξεπερνάει τα 6 εκατ. ευρώ. Η διοίκηση του -ιδιωτικού, μετοχικού- ΟΑΣΘ επικαλείται χρωστούμενα 130 εκατ. ευρώ από την κυβέρνηση που δεν έχει εισπράξει. Η κυβέρνηση λέει ότι δε χρωστάει τίποτα, γιατί ο ΟΑΣΘ δεν ανταποκρίνεται στις υποχρεώσεις του. Οι εργαζόμενοι βρίσκονται σε κινητοποιήσεις, που περιλαμβάνουν επισχέσεις εργασίας και απεργίες, για να βρουν το δίκιο τους. Οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι φοιτητές, οι μαθητές, οι συνταξιούχοι, τα λαϊκά στρώματα της πόλης κοιτάμε τις άδειες στάσεις και υπολογίζουμε αν χωράει στον προϋπολογισμό του μήνα μια ακόμα διαδρομή με ταξί ή να το πάρουμε ποδαράτο…
Τι φταίει;
Πίσω από το πρόβλημα, του οποίου οι εργαζόμενοι είναι θύματα και εμείς όμηροι, κρύβεται η κόντρα της επιχείρησης “ΟΑΣΘ” με την κυβέρνηση για την επόμενη μέρα του τοπίου των μεταφορών στην πόλη. Πρόκειται για κατάσταση που προϋπήρχε της κρίσης, αφού πάντα η λειτουργία των μεταφορών λειτούργησε με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, πάνω στη σχέση κόστους – κέρδους, μακριά από τις σύγχρονες ανάγκες του λαού για συγκοινωνίες ασφαλείς, συχνές, φθηνές, αξιόπιστες. Οι πολιτικές ΕΕ – ΔΝΤ υιοθετήθηκαν από όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις -και τη σημερινή- περιγράφονται στα μνημόνια -και στο 3ο- και προβλέπουν την πλήρη απελευθέρωση των μεταφορών. Είναι “πακέτο” με την ιδιωτικοποίηση των αεροδρομίων, των λιμανιών και του ΟΣΕ και προϋποθέτει την παραπέρα μείωση των μισθών, την εντατικοποίηση της εργασίας, την αύξηση του κόστους των εισιτηρίων. Είναι χαρακτηριστικές οι δηλώσεις του αρμόδιου υπουργού ότι η μισθοδοσία πρέπει να πάει στα 50 εκατ. ευρώ από τα 88 που είναι σήμερα.
Ποιος είναι με ποιον;
Οι εργαζόμενοι έχουν δίκαιες διεκδικήσεις και πρέπει να νικήσουν! Καλά κάνουν και επιλέγουν τη μορφή πάλης που εξυπηρετεί τον αγώνα τους. Κι εμάς μαζί τους, μας τσακίζει η ίδια πολιτική, τα αντιλαϊκά μέτρα των κυβερνήσεων και του κεφαλαίου. Δεν πήρε ο πόνος τη διοίκηση του ΟΑΣΘ που στέλνει εξώδικα, απειλεί με ασφαλιστικά μέτρα και προσπαθεί να βγάλει τις κινητοποιήσεις “παράνομες και καταχρηστικές”, για τα δικά μας προβλήματα στις μετακινήσεις. Ούτε πήρε ο πόνος το δήμαρχο, που καλεί την κυβέρνηση να επιστρατεύσει τους εργαζόμενους, ο ίδιος που έχει εμπορευματοποιήσει κάθε υπηρεσία του δήμου, που έχει το μάτι του στραμμένο στην εμπλοκή του δήμου στο συγκοινωνιακό τοπίο. Βάζουν το δικαίωμα στην απεργία στο στόχαστρο, λίγο πριν το βάλουν στο κρεβάτι του Προκρούστη η κυβέρνηση και οι δανειστές για τη “2η αξιολόγηση” του 3ου μνημονίου.
Οι εργαζόμενοι του ΟΑΣΘ να φυλάγονται από όσους εκπροσώπους τους τραβούν να παίξουν το παιχνίδι της εργοδοσίας, ταυτίζοντας τα συμφέροντά τους με τα μερίσματα των μετόχων. Να φυλάγονται από τα χαϊδέματα της κυβέρνησης, που θέλει να τσακίσει τους μισθούς τους. Να φυλάγονται από τη συμμετοχή σε τραπέζια για το “μέλλον του ΟΑΣΘ”, δηλαδή την παραπέρα επιχειρηματική δράση στον κλάδο. Τα προβλήματά τους είναι κοινά με αυτά των εργαζομένων, όλου του λαού, έχουν κοινές αιτίες. Είναι κοινός ο αγώνας και η πάλη για το μισθό, το μεροκάματο, τις εργασιακές σχέσεις, τις προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, ενάντια στην απληρωσιά και τις απολύσεις.
Είναι από την ίδια πλευρά οι άνεργοι, που ακόμα περιμένουν την εφαρμογή της Υπουργικής Απόφασης του Ιούνη του ’15 για δωρεάν μετακινήσεις. Είναι από την ίδια πλευρά οι φοιτητές, που βλέπουν στις φορολογικές δηλώσεις των ίδιων και των γονιών τους να εμφανίζεται x300 το 1 ευρώ που δεν είχαν να πληρώσουν μπαίνοντας στο λεωφορείο.
Ποια είναι η λύση;
Το 2016 δεν μπορεί να είναι πολυτέλεια η μετακίνηση με τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, να στηρίζεται σε απλήρωτους εργαζόμενους, σε ασυντήρητο και απαρχαιωμένο στόλο, σε όλο και ακριβότερα κόμιστρα και στο πώς βλέπουν κυβέρνηση και μέτοχοι τα κόστη και τα κέρδη. Ούτε μπορούμε να μιλάμε γενικά για “δημόσιο ΟΑΣΘ”, όταν το παράδειγμα της Αθήνας λέει ότι και με τέτοιο φορέα οι συγκοινωνίες διαλύθηκαν, οι μισθοί μειώθηκαν, οι προσλήψεις πάγωσαν.
Η διεκδίκηση και η πάλη για σύγχρονη, φθηνή και ασφαλή συγκοινωνία είναι μέρος του αγώνα μας για τις σύγχρονες ανάγκες μας.
Η ουσιαστική λύση είναι ένας ενιαίος κρατικός φορέας Μέσων Μαζικής Μεταφοράς που θα είναι ενταγμένος σε ένα σχέδιο, κρατικό, επιστημονικό, πανεθνικό. Τέτοια πρόταση δεν πρόκειται να υλοποιήσουν οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου, της ΕΕ, των μνημονίων, του συστήματος της εκμετάλλευσης. Απαιτεί κυβέρνηση, εξουσία και οικονομία που θα λειτουργούν με γνώμονα την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, την αξιοποίηση του εργατικού, τεχνικού και επιστημονικού προσωπικού, την τεχνογνωσία και τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας.
Διεκδικούμε:
-Άμεση καταβολή των δεδουλευμένων των εργαζομένων. Καμία περαιτέρω μείωση μισθών.
-Άμεση πρόσληψη προσωπικού με πλήρη εργασιακά, μισθολογικά, ασφαλιστικά δικαιώματα. Ανθρώπινα ωράρια, τακτικά δρομολόγια, συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας.
-Μείωση της τιμής των εισιτηρίων κατά 50%, δωρεάν μετακίνηση για ανέργους, μαθητές, φοιτητές.
-Να διαγραφούν τα πρόστιμα όλων των φοιτητών, να σταματήσει η αποστολή τους στην εφορία, αυτά που στάλθηκαν ήδη να μην γίνουν απαιτητά.
-Εφαρμογή της Υπουργικής Απόφασης για δωρεάν μετακίνηση των ανέργων.
-Μείωση των απαράδεκτα υψηλών προστίμων κομίστρου.
-Καμία εφαρμογή της Ευρωπαϊκής οδηγίας για απελευθέρωση των μεταφορών, το “σπάσιμο” του συγκοινωνιακού έργου και την ανάθεση του σε εργολάβους και υπεργολάβους»