Στο δήμο Κορδελιού Ευόσμου η αντίληψη για τη δημοκρατία και τον πλουραλισμό στην ενημέρωση είναι κάτι σαν την αντίληψη για τη θρησκεία. Ή θα πιστεύεις στον Θεό των Χριστιανών ή θα πιστεύεις στον Αλλάχ τον Μουσουλμάνων. Ή θα πιστεύεις στον Αλλάχ των Μουσουλμάνων ή θα πιστεύεις στον Βούδα των Βουδιστών. Δεν γίνεται να πιστεύεις και στον Θεό τον Χριστιανών και στον Αλλάχ των Μουσουλμάνων και στον Βούδα των Βουδιστών. Έτσι ακριβώς και στο δήμο Κορδελιού Ευόσμου. Ή θα πιστεύεις στον Μανδαλιανό ή θα πιστεύεις στον Καμαρινό. Ή θα πιστεύεις στον Καμαρινό ή θα πιστεύεις στον Σούλα. Δεν γίνεται να πιστεύεις και στον Μανδαλιανό και στον Καμαρινό και στον Σούλα. Πολύ περισσότερο δεν γίνεται να τους κρίνεις όλους. Απαγορεύεται να κρίνεις την κουβέντα ή την αστοχία όλων. Πρέπει να διαλέξεις με ποιον θα είσαι και μονόπατα να ευλογάς τον εκλεκτό και να κρίνεις τους αντιπάλους του. Αν δεν το κάνεις αυτό τότε θα δεχτείς επιθέσεις κάθε είδους, από απειλητικές μέχρι προσβλητικές, από το να σε αποκαλέσουν φερέφωνο μέχρι το να σου πουν ότι φάσκεις και αντιφάσκεις λες και δεν επιτρέπεται δύο αρθρογράφοι να έχουν άλλη προσέγγιση για ένα θέμα, λες και δεν επιτρέπεται ακόμα και ο ίδιος αρθρογράφος να προσεγγίζει από δυο διαφορετικές οπτικές γωνίες!
Τώρα βέβαια θα αναρωτηθεί κάποιος αν αυτά ισχύουν μόνο για τον δήμο Κορδελιού Ευόσμου και θα έχει δίκιο…
Χαρίλαος Ταπαρίδης