Ο κύριος Α. στέκεται πάνω σ’ ένα χαλί, το οποίο είναι βουτηγμένο στις λάσπες, αλλά εκείνος χαίρεται γιατί μπορεί και στέκεται πάνω σ’ ένα έστω και λασπωμένο χαλί. Γύρω από τον κύριο Α. στέκονται διάφοροι, έτοιμοι να τραβήξουν το χαλί από διάφορες πλευρές. Ο κύριος Α. φοβάται ότι από στιγμή σε στιγμή θα τραβήξουν το χαλί και θα τον ρίξουν κάτω, γι’ αυτό και βρήκε λασπανθρώπους που γεμίζουν το χαλί με περισσότερη λάσπη για να βαρύνει και να μην μπορεί εύκολα να τραβηχτεί. Το χαλί βάρυνε πάρα πολύ από τη λάσπη και αυτοί που θέλαν να ρίξουν τον κύριο Α. δεν θα μπορούσαν να το τραβήξουν, αλλά έτσι κι αλλιώς κάτι τέτοιο δεν θα χρειαζόταν. Ο κύριος Α. από την αγωνία του να στερεώσει το χαλί με τη λάσπη, δεν παρατήρησε ότι η λάσπη έφτασε στη μύτη του με αποτέλεσμα να τον πνίξει.
Κόυνερ