Λίγο μετά το ξεκίνημα της φετινής αγωνιστικής σεζόν για το ευρωπαϊκό μπάσκετ (εγχώριες και ευρωπαϊκές διοργανώσεις) ήρθαν και τα μηνύματα ότι κάποια πράγματα πολύ σύντομα ίσως να μην είναι όπως τα ξέρουμε σήμερα. Σε δημοσίευμα πριν από μερικούς μήνες είχε γίνει λόγος για τη νέα φάση στην οποία έδειχνε να εισέρχεται η κόντρα μεταξύ της Ευρωλίγκας και της ΦΙΜΠΑ με αντικείμενο τον έλεγχο και το… πάνω χέρι στο ευρωπαϊκό μπάσκετ, με αιχμή φυσικά τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις και κυρίως την Ευρωλίγκα.
Η απόφαση της ΦΙΜΠΑ να ανακοινώσει αλλαγές στα όσα ισχύουν μέχρι σήμερα στην κορυφαία διοργάνωσή της, το Μουντομπάσκετ (ή Παγκόσμιο Κύπελλο μπάσκετ) και ιδιαίτερα το σημείο να επιστρέψει στην παλιά συνταγή των προκριματικών αγώνων για τις Εθνικές ομάδες εν μέσω αγωνιστικής σεζόν ήταν η πρώτη ένδειξη. Και φυσικά όσοι το θεώρησαν ως το πρώτο… τύμπανο του πολέμου δεν έπεσαν έξω. Βαδίζοντας προς το φινάλε της φετινής αγωνιστικής σεζόν, εδώ και μερικές βδομάδες, τα μεγάλα μαχαίρια μεταξύ Ευρωλίγκας και ΦΙΜΠΑ έχουν βγει για τα καλά… απ’ τις θήκες και είναι έτοιμα για τη μάχη. Μάλιστα, οι εξελίξεις το τελευταίο διάστημα ήταν τόσο ραγδαίες που αν και σε πρώτη φάση οι όποιες αλλαγές αναμένονταν για την επόμενη σεζόν (2016-’17) ίσως τελικά αυτές να έρθουν νωρίτερα και να αφορούν τη νέα σεζόν. Όπως και να έχει, τουλάχιστον για τη διοργάνωση που αποτελεί το μήλον της Έριδος για τους δύο οργανισμούς, την Ευρωλίγκα, το σίγουρο είναι ότι αν αυτή δεν είναι η τελευταία χρονιά με τη μορφή που την γνωρίσαμε, σίγουρα έχει φθάσει στο παρά ένα ώστε να αποτελέσει παρελθόν. Και φυσικά επειδή το πείραμα των δυο χωριστών διοργανώσεων όταν ξεκίνησαν όλα, στις αρχές του 2000, οπότε μόλις είχε αρχίσει η διάσπαση (ΦΙΜΠΑ – ΟΥΛΕΜΠ) με την Ευρωλίγκα και Σουπρολίγκα να διοργανώνονται την ίδια σεζόν απέτυχε, η μάχη πλέον θα δοθεί για την πρωτοκαθεδρία.
Φυσικά, όλη αυτή η μάχη συμφερόντων που βρίσκεται εν εξελίξει και αναμένεται να κορυφωθεί το επόμενο διάστημα δεν αφορά τίποτα άλλο από τον έλεγχο της διαχείρισης των πραγμάτων αλλά και την αναβάθμιση του προϊόντος – μπάσκετ προκειμένου να γίνει πιο ελκυστικό και φυσικά πιο εμπορικό. Τόσο η ΦΙΜΠΑ όσο και η Ευρωλίγκα, η οποία ουσιαστικά αποσχίστηκε απ’ την ΟΥΛΕΜΠ, που αρχικά είχε αποσχιστεί από τη ΦΙΜΠΑ, όταν μιλούν για το καλό του αθλήματος φυσικά εννοούν τη μεγαλύτερη εμπορευματοποίησή του. Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο ότι πίσω απ’ τα σχέδια και των δύο αντιπάλων υπάρχει πληθώρα πολυεθνικών – χορηγών έτοιμων να συμβάλουν στο να υλοποιηθούν αυτά.
Μετά την απώλεια των πρωτείων στο ευρωπαϊκό μπάσκετ και τις αντίστοιχες συνέπειες που είχε αυτό η Παγκόσμια Συνομοσπονδία Μπάσκετ επιστρέφει στα δρώμενα της Ευρώπης και μάλιστα ιδιαίτερα δυναμικά. Έχοντας ως κρυφό χαρτί το Μουντομπάσκετ, που όντας αναβαθμισμένο και επιτυχημένο εμπορικά τα τελευταία χρόνια πρόσφερε μια σημαντική πηγή εσόδων, τις όποιες επίσης κερδοφόρες καινοτομίες περιστρέφονταν γύρω απ’ αυτό (βλ. wild cards), την ανεύρεση νέων χορηγών, η ΦΙΜΠΑ ανέκτησε το χαμένο έδαφος στη δυναμική της. Μάλιστα, είναι χαρακτηριστικό ότι πλέον καταργεί τις επιμέρους ενώσεις της ανά ήπειρο, π.χ. ΦΙΜΠΑ Ευρώπης, ΦΙΜΠΑ Ασίας, που τα τελευταία χρόνια είχαν περάσει σε ένα καθεστώς ημι-ανεξαρτησίας και πλέον συγκεντρώνει τα πάντα στα χέρια της με τη δημιουργία της λεγόμενης «ONE FIBA», που θα έχει λόγο για όλα τα δρώμενα, ανεξαρτήτως ηπείρου.
Όσον αφορά τα της Ευρώπης ετοιμάζεται να πάρει πίσω αυτό που της πήραν οι ισχυροί σύλλογοι πριν από 15 χρόνια. Με σχέδια που έχουν ως πλάνο το Τσάμπιονς Λιγκ του ποδοσφαίρου, οι άνθρωποι της ΦΙΜΠΑ έχουν αρχίσει τις συζητήσεις με τις ομάδες της Ευρωλίγκας για μια νέα διοργάνωση, κάπως πιο διευρυμένη, με άλλο σύστημα διεξαγωγής και πλεονέκτημα για τους συμμετέχοντες τα περισσότερα έσοδα απ’ ό,τι έχουν τώρα.
Προκειμένου να κάνει μάλιστα αισθητή την παρουσία της και να επιβεβαιώσει την αποφασιστικότητά της έναντι της Ευρωλίγκας η Παγκόσμια Συνομοσπονδία προχώρησε και σε μια δυναμική κίνηση βάζοντας τέλος στην Αδριατική Λίγκα, την οποία έπαψε να αναγνωρίζει προβάλλοντας ως αιτία τη σχέση των ομάδων με τους χορηγούς που την διοργανώνουν. Η συγκεκριμένη Λίγκα, που ουσιαστικά αποτελεί την αναβίωση του παλιού ενιαίου γιουγκοσλαβικού πρωταθλήματος, με τη συμμετοχή των κορυφαίων ομάδων από Σερβία, Κροατία, Σλοβενία, Μαυροβούνιο, είχε άμεση σχέση με την Ευρωλίγκα αφού οι νικητές εξασφάλιζαν συμμετοχή σ’ αυτή.
Την ίδια ώρα διεξάγει έναν αγώνα δρόμου για την ανεύρεση συμμαχιών, με τις πρώτες πληροφορίες να θέλουν να τα έχει βρει με Ρώσους και Ιταλούς, ενώ δείχνει να είναι σε καλό δρόμο και με άλλους.
Μετά τα τελευταία γεγονότα από πλευράς Ευρωλίγκας και συγκεκριμένα του ισχυρού άνδρα της, Τζόρντι Μπερτομέου, υπήρξε αντεπίθεση. Τα σχέδια για τη μορφή της διοργάνωσης επισπεύσθηκαν και προσαρμόστηκαν στα νέα δεδομένα. Λίγο μετά το περιστατικό με την Αδριατική Λίγκα, σε σύσκεψη της Ευρωλίγκας που έγινε στη Μαδρίτη ανακοινώθηκαν τα νέα σχέδια για το μέλλον της διοργάνωσης. Ως απάντηση στη ΦΙΜΠΑ παρουσιάστηκε η ιδέα της δημιουργίας μιας ουσιαστικά πιο… κλειστής Λίγκας, έστω και εάν αυτό το σχέδιο δεν αφορά πλήρως τον χρόνιο πόθο των ανθρώπων της Ευρωλίγκας. Ωστόσο, με τα νέα πλάνα θα υπάρχουν μια μείωση των ομάδων σε 16 από 24 και διαφορετικό σύστημα διεξαγωγής αφού καταργούνται οι όμιλοι. Αντίθετα, σε στιλ αλά ΝΒΑ οι ομάδες θα παίζουν μεταξύ τους όλες με όλες σε ένα ουσιαστικά πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα 30 αγωνιστικών, με τις οκτώ πρώτες να συνεχίζουν στα πλέι οφ. Και βέβαια επειδή στις κρίσιμες μέρες η απώλεια συμμάχων είναι σημαντική, οι παράγοντες της Ευρωλίγκας προκειμένου να μη μείνουν μόνο με τις 16 ομάδες στο πλευρό τους και να μην κατηγορηθούν για ένα πρωτάθλημα λίγων και εκλεκτών, μίλησαν και για ένα σύστημα υποβιβασμού και ανόδου απ’ το Eurocup που θα αφορά δυο ή τρεις ομάδες (τις τελευταίες και τις πρώτες αντίστοιχα από την κάθε διοργάνωση). Αυτό πρακτικά σημαίνει παραπάνω αγώνες απ’ ό,τι δίνουν οι ομάδες μέχρι τώρα. Κάτι που σε πρώτη φάση έρχεται και σε πλήρη αντίθεση με το σχέδιο της ΦΙΜΠΑ για την καθιέρωση προκριματικών των Εθνικών ομάδων για το Μουντομπάσκετ αφού οι ελεύθερες ημερομηνίες πλέον θα είναι δραστικά μειωμένες.
Από την άλλη η μείωση των ομάδων δημιουργεί την ευκαιρία για μεγαλύτερο κομμάτι σε όσους θα μετέχουν απ’ την πίτα της αγοράς, με τον Μπερτομέου να υπόσχεται στους εκπροσώπους των συλλόγων αυξημένα έσοδα από τα τηλεοπτικά δικαιώματα, τις διαφημίσεις και τα όποια μπόνους δίνονται στους νικητές. Είναι χαρακτηριστικό ότι από τα πρώτα στοιχεία που είδαν το φως της δημοσιότητας η Ευρωλίγκα ανοίγει διάπλατα το χέρι της ανεβάζοντας τα πριμ νίκης από 7.000 σε 40.000 ευρώ, της κατάκτησης του τίτλου από τις 250.000 στο 1 εκατ. ευρώ για το νικητή, αλλά και για τον ηττημένο από τις 125.000 στις 400.000 ευρώ.